"Ευ αγωνίζεσθαι"

Αυτή είναι η εποχή -εν αναμονή της πτητικής... άνοιξης - που αρχίζουν οι συζητήσεις κι οι αναβρασμοί στις παραπεντοπερέες για το επίμαχο φυσικά θέμα: πρωτάθλημα κι αγωνιστικές συναντήσεις Το πρόγραμμα του πρωταθλήματος 2010 φέτος για πρώτη φορά κατατέθηκε εγκαίρως και οι αγώνες δηλώθηκαν στην FAI in time και μπήκαν στο διεθνές αγωνιστικό πρόγραμμα. Πολύ καλό αυτό. Από την άλλη υπάρχουν και δυσκολίες. Το γεγονός ότι φέτος πολλά σωματεία κατέθεσαν αίτηση για ανάληψη επίσημου αγώνα, έχει οδηγήσει σε ένα συμπυκνωμένο χρονικά πρόγραμμα, που μάλλον δυσκολεύει πολλούς.. 

Αυτό είναι κάτι που έπρεπε να έχει τεθεί σε συζήτηση από την αρχή βέβαια.

Η τήρηση ή όχι του προγράμματος και η αξιοπιστία του είναι ένα σημαντικό θέμα και πρέπει οι διοργανωτές να σταθούν στο ύψος των δεδηλωμένων τους. Οι αλλαγές έστω και 4 μήνες πριν την έναρξη των αγωνιστικών είναι μια αμφιλεγόμενη πρακτική που θίγει την αξιοπιστία των διοργανωτών αλλά και τον σωστό προγραμματισμό κάθε διαγωνιζόμενου. Νομίζω φυσικά ότι τελικά δεν θα υπάρχει πρόβλημα. .

Στο ελληνικό φόρουμ
http://www.sky.gr/forum/viewtopic.php?p=17025&rb_v=viewtopic#p17025... 
Πάνω στην σχετική συζήτηση γράφτηκαν και άλλες απόψεις για τους αγώνες γενικά και την διοργάνωσή τους. Με αφορμή τα όσα διάβασα και επειδή δεν θέλω να σκέφτομαι ισοπεδωτικά, θα γράψω κι εγώ τις σκέψεις μου και την δική μου πλευρά μέσα απο την πολύχρονη εμπειρία μου στον χώρο ως ενεργή, σε πτήσεις, αγώνες, διοργανώσεις και διοικητικά θέματα

.
Διαβάζοντας τα γραφόμενα κάποιος που δεν έχει ασχοληθεί και δεν γνωρίζει το θέμα των αγώνων στην Ελλάδα μπορεί να σκεφτεί..."ααα, τόσο απλά είναι τα πράγματα κι εσείς τα δυσκολεύετε και τόσα χρόνια γίνονται αγώνες "εις μάτην".   Η επίσημη αγωνιστική δραστηριότητα είναι μια βασική δράση που αναπτύσσει το οργανωμένο αεράθλημα του παραπέντε, μια δράση σημαντική και επωφελής για όλους ανεξαιρέτως:  για τα σωματεία και την Επιτροπή του Αεραθλήματος που τους διενεργούν, όσον αφορά στην εξέλιξη της τεχνογνωσίας, την τήρηση ή την πιλοτική εφαρμογή νέων κανονισμών, ιδεών, προγραμμάτων και την απόκτηση σημαντικής διοργανωτικής εμπειρίας,
για τους συμμετέχοντες πιλότους, όσον αφορά την αγωνιστική τους συμπεριφορά, την συνέπειά τους στους αγωνιστικούς κανονισμούς και φυσικά την πτητική εξέλιξη τους και την βαθμολογική τους κατάταξη,
για τις περιοχές που φιλοξενούν τους αγώνες, όσον αφορά την προβολή και ανάπτυξή τους,
για το ίδιο το Παραπέντε όσον αφορά, την σωστή ενημέρωση του κοινού, την προσέλκυση θεατών και νέων αθλητών και την διεύρυνση της "κοινωνίας" του Παραπέντε
Κάθε ομαδική δράση και πολύ περισσότερο κάθε επίσημος αγώνας, είναι ένα σχολείο για όλους, ένα ακόμα πετραδάκι που θα στηρίζει και θα επεκτείνει ότι συνεχίζεται να χτίζεται στο μέλλον.
Θα ήταν μεγάλη αδικία να μην πούμε ότι το Ελληνικό Πρωτάθλημα έχει εξελιχθεί πάρα πολύ και οτι η παρουσία του παραπέντε στον συνολικό αεραθλητικό χώρο έχει βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό, οτι έχει γίνει μεγάλο άνοιγμα και προς την κοινωνία, έχουν διευρυνθεί οι ομάδες -στόχοι, και έχει ανέβει το επίπεδο γενικά. 

Αυτό είναι το συν-αποτέλεσμα από την εξελιγμένη δράση όλων των εμπλεκομένων δυνάμεων, ιδιωτικά, προσωπικά, σωματειακά ή επαγγελματικά. Έχουν γίνει από όλους πολύ ωραίες προσπάθειες -συχνά με λάθη και αδυναμίες- μέσα απο τις οποίες όλοι βελτιώνονται και αποκτάται μια εμπειρία πολύτιμη που θα στηρίξει το μέλλον.
Με σημείο αναφοράς το πρόσφατο ελληνικό παρελθόν αλλά και τον διεθνή χώρο, έχουν γίνει πολλά βήματα μπροστά. Η γνώση και η εμπειρία έχουν επεκταθεί -πολύ σημαντικά και μέσω των Ελλήνων αθλητών που συμμετέχουν σε διεθνείς διοργανώσεις και μας μεταφέρουν τις πολύτιμες εμπειρίες τους από τις συμμετοχές τους στο εξωτερικό-και υπάρχει θετική επίσημη και ολόπλευρη τεχνική υποστήριξη από την Επιτροπή (ΕΑΠ) προς την κατεύθυνση αυτή. 

Τα πράγματα θα ήταν ακόμα καλύτερα αν υπήρχε και περισσότερη επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ μας, και καλύτερη εσωτερική οργάνωση. Γίνονται Γ. Συνελέυσεις Σωματείων και άλλες επίσημες ή άτυπες συναντήσεις με σκοπό την επικοινωνία και την καλύτερη συνεργασία όλων των διαθέσιμων δυνάμεων, αλλά η συμμετοχή είναι μικρή. Αντιθέτως μεγάλη, είναι συχνά, η ακόλουθη κριτική και το "έξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρω". Κι αυτό γιατί κυκλοφορεί η παρανόηση που λέει ότι "δεν ασχολούμαι εγώ με κανονισμούς και διοικητικά, εμένα με νοιάζει να πετάω μόνο". Όμως είναι κι αυτό μέρος της αεραθλητικής παιδείας. Το παραπέντε είναι ένας οργανωμένος χώρος. Αν θες να ανήκεις κι να έχεις άποψη, πρέπει να γνωρίζεις ολόπλευρα το θέμα. 
 
Οι Εκπαιδευτές Α/Π, το μόνο κομμάτι του ελληνικού παραπέντε που δεν είχε οργανωθεί, προσπαθεί κι αυτό να βρεί την ταυτότητά του στον υπόλοιπο, από χρόνια οργανωμένο σε δομές, χώρο του ελληνικού παραπέντε. 
Και αυτό με ισχυρή παρακίνηση και στήριξη της ΕΑΠ επίσης- δεν μπορώ να το παραβλέψω αυτό. Στην συνάντηση που διοργάνωσε για τους εκπαιδευτές τον περασμένο Νοεμβριο, η ΕΑΠ ξεκαθάρισε το τοπίο και έγινε εμφανές ότι η χρόνια απροθυμία/ αδυναμία των εκπαιδευτών να οργανωθούν, δεν θα στεκοταν εμπόδιο στο να συνεχίσουν να προωθούνται και να επεκτείνονται τρέχοντα εκπαιδευτικά και εξεταστικά θέματα, και θα συνεργαζόταν με όσους διαθέσιμους συνεργάτες υπήρχαν. Κι έτσι ξεκίνησε η συνεργασία και οργάνωσή τους, που θα την δούμε στο μέλλον. Προχωράει και αυτό, ευτυχώς.

Φυσικά, το θέμα με το Πρωτάθλημα είναι ΚΑΙ οικονομικό. Και δεν είναι γκρίνια να πούμε οτι η ΕΛΑΟ/ΓΓΑ δεν χρηματοδοτεί το Πρωτάθλημα. Είναι απλά "λέω τα πράγματα με το όνομά τους". 
Αλλά τα σωματεία και οι αθλητές βρίσκουν εδώ και 6 χρόνια τρόπους να επεκτείνουν και να εξελίσσουν την αγωνιστική δράση τους, αντί να παραδοθούν στην αδράνεια! Και καταθέτουν τόσα αιτήματα αγώνα, που μπλοκάρει το αγωνιστικό πρόγραμμα!!! ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ, γιατί έχουν όραμα για το άθλημα και την περιοχή τους και θέλουν να δώσουν σε όλους τους φίλους πιλότους και συναθλητές την ευκαιρία να συναντηθούν, να πετάξουν μαζί, να αγωνιστούν, να γνωρίσουν καινούργια ωραία μέρη και να περάσουν καλά. Αυτό θέλουν οι διοργανωτές των αγώνων και το καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό, κι όλοι κερδίζουν και πάνω απ΄όλα το ελληνικό παραπέντε. Αυτό δείχνει πολύ καλά ποιοί είμαστε και τι υπόσταση έχουμε.
Συνήθως επιλέγονται 3ήμεροι ή 4ήμεροι αγώνες πρωταθλήματος. Το 7ήμερο που είναι, από αρκετές απόψεις, μια σωστή τοποθέτηση, είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει πολλές επίσημες συζητήσεις, έχουν ακουστεί πολλές απόψεις και η απόφαση για 3ήμερα- 4ήμερα δεν έχει παρθεί καθόλου αβασάνιστα, αλλά με συνυπολογισμό πολλών παραγόντων-όσοι συμμετέχουν στις συναντήσεις κι ασχολούνται το ξέρουν.Όποιο σωματείο θέλει και μπορεί είναι ευπρόσδεκτο να κάνει 7ήμερο αγώνα, κανείς δεν το απαγορεύει. Αλλά δεν το αντέχουν. Τώρα η λογική να επιβληθεί με διοικητική εντολή- αυτό είναι κι σε όποιον αρέσει- είναι μια άποψη-αναρωτιέμαι τι απήχηση θα είχε.

Εκτός από το σωματείο ο πολυήμερος αγώνας είναι δυσβάσταχτος οικονομικά και κυρίως χρονικά και για τον μεγαλύτερο αριθμό πιλότων- όχι για όλους. Οι αναλογίες είναι τόσο ασύμμετρες ανάμεσα στα θέλω/πρέπει /μπορώ/ των Ελλήνων συναθλητών και αυτό δυσκολεύει τις τελικές αποφάσεις των διοργανωτών. Και πάντα προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο. Την τελευταία φορά που απέτυχε το 7ήμερο λόγω κακού καιρού όλοι γκρίνιαξαμε κι θέλαμε κι άλλη ευκαιρία να αγωνιστούμε σε πρωτάθλημα. Στο εξωτερικό τα μεγέθη είναι δυσανάλογα και υπάρχουν τόσα πολλά 7ήμερα και σε τόσο μακρινές περιοχές -άλλες συνθήκες- που αν αποτύχει το ένα, πάμε στ' άλλο και χρόνο έχουμε. Εδώ υπάρχουν εναλλακτικά 3ήμερα &4ήμερα σε περιορισμένο χρονικό εύρος, λόγω κλίματος. Και όσοι Έλλ. πιλότοι κινούνται και στον διεθνή χώρο, δεν χάνουν. Κάποιοι όμως που πετάνε μόνο στην Ελλάδα, τους στοιχίζει.
Αυτή όμως είναι η ελληνική πραγματικότητα κι όποιος την αφουγκράζεται και την συνυπολογίζει στις αποφάσεις του δεν σημαίνει οτι δεν ξέρει την διαφορά με τους αγώνες του εξωτερικού κι οτι είναι εκτός εξελίξεων της εποχής. Το στοίχημα συμφωνώ ότι είναι, η μεταξύ τους απόσταση να είναι ένα συνεχώς μειούμενο μέγεθος.Όμως εδώ μιλάμε για το Ελληνικό Πρωτάθλημα -οκ είναι αγώνας open- αλλά να είναι open και ευχερούς συμμετοχής, κατ αρχήν, για τους Έλληνες αθλητές.  

Κάθε ιδιώτης -όπως έχει γίνει και στο παρελθόν-έχει την δυνατότητα, σε κάποια πλαίσια, να διοργανώσει ότι αγώνα θέλει, με ότι ποσά θέλει και να καθορίσει τους στόχους και κατ΄ επέκταση και το ποιούς/πόσους, θέλει στον αγώνα του. Το Ελληνικό Πρωτάθλημα όμως σχεδιάζεται για όλους τους Ελληνες παραπεντάδες κάθε εμπειρίας και επιπέδου και απευθύνεται πρωτίστως σε αυτούς, με πλήρη τήρηση των νομοθεσιών και μοναδικό γνώμονα την ασφάλεια. Οι όποιοι ξένοι είναι ευπρόσδεκτοι, αλλά είναι οι φιλοξενούμενοι όχι οι οικοδεσπότες του αγώνα. Ας εκτιμήσουμε, επιτέλους! κι ας αποδεχτούμε και αναδείξουμε την ελληνική προσπάθεια, του 2010, στις πραγματικές της διαστάσεις, τουλάχιστον στο πρωτάθλημα. (με διάθεση αυτοεκτίμησης και υποστήριξης της ταυτότητά μας)
Αυξημένη συμμετοχή (entryfee)ξέρουν και τα σωματεία να ζητήσουν, και μπορούν να πληρώσουν κι όποιον ειδικό θέλουν για ΔΑ scorrer jury κτλ.
Από όλα έχουμε στην Ελλάδα... και σωματεία με όρεξη για επίσημους αγώνες και αθλητές που θέλουν να αγωνιστούν και είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν, και εθελοντές και ανθρώπους που είναι ικανοί σε πολλούς τομείς.

Αυτή είναι η οπτική μου .Σημασία έχει με τι αξίες επενδύει κανείς τους στόχους που βάζει και με ποιά κριτήρια αξιολογεί τα αποτελέσματά του και ακόμα... η χρήση της μαγικής ελευθερίας, του να λέει κάποιος την άποψή του και να καταφέρνει να την κάνει πράξη με τις επιλογές του.