Νοερή προπόνηση- Πτητικά όνειρα;

Σήμερα δεν πέταξα καλά, δεν είχα καλή ψυχολογία...Έκανα αυτή ή την άλλη βλακεία...δεν είδα ...δεν κατάλαβα... δεν πρόσεξα...Όλα μέσα στο μυαλό είναι...Πόσες φορές τα έχουμε πει όλα αυτά κι άλλες πόσες τα έχουμε ακούσει να τα λένε οι φίλοι μας. 

Το άθλημά μας θεωρώ ότι είναι από τα πιο πολύπλοκα και απαιτητικά που υπάρχουν, αφού χρειάζεται ταυτόχρονο συνδυασμό και συντονισμό τόσο σωματικών- χειριστικών δεξιοτήτων όσο και διανοητικών και ψυχολογικών: για να κρατάμε την πτέρυγα "πάνω από το κεφάλι μας" αλλά ταυτόχρονα να μπορούμε να διαχειριζόμαστε το άγχος και τον φόβο να παίρνουμε και τις σωστές αποφάσεις που θα μας οδηγήσουν σε μια καλή ή όχι καλή πτήση.

Τυχαία διάβασα κάτι σχετικά με την «νοερή προπόνηση» και το πως οι αθλητές –γενικώς- την χρησιμοποιούν σαν ένα μέρος της γενικής τους προπόνησης. Εν ολίγοις: η νοερή προπόνηση αφορά μια διανοητική δραστηριότητα, χωρίς φανερή εξωτερική κίνηση. Είναι η κατάκτηση και χρήση διανοητικών εργαλείων που η εφαρμογή τους στοχεύει στην βελτίωση της εκμάθησης και εκτέλεσης κινητικών και αντιληπτικών δεξιοτήτων αλλά και στην καλύτερη ψυχολογική προετοιμασία του αθλητή, δηλ στην δημιουργία ενός καλού / θετικού, ψυχολογικού προφίλ. Αυτές οι διανοητικές - ψυχολογικές δεξιότητες πρέπει να αναπτύσσονται συγχρόνως με τις φυσικές-κινητικές  δεξιότητες, διαφορετικά δημιουργείται «ανισότητα»:  συχνά ο αθλητής δεν μπορεί να ανταποκριθεί συναισθηματικά και να χειριστεί αποτελεσματικά αυτό που βιολογικά μπορεί να κάνει.

Με αφορμή αυτά αναρωτήθηκα: «πόσο εμείς οι παραπεντάδες χρησιμοποιούμε αυτή την γνώση- την τεχνική- για να πετύχουμε ένα καλό ψυχολογικό υπόβαθρο που είναι απαραίτητο σε κάθε μας πτήση- καθημερινή, αγωνιστική ή ότι άλλο- και γενικά στην βελτίωση της πτητικής μας δραστηριότητας;» Κι έτσι γράφω κάποιες σκέψεις μου...

Η νοερή προπόνηση μοιάζει να είναι πιο σύνθετη και πολύπλοκη για τους αθλητές του παραπέντε, γιατί ο πιλότος στην πτήση του δεν εκτελεί μια συγκεκριμένη  ρουτίνα κινήσεων, σε ένα σταθερό περιβάλλον, αλλά πολλοί παράγοντες παρεμβάλλονται και απαιτούν συνεχή αξιολόγηση και λήψη αποφάσεων.

Τι θα μπορούσε να είναι η νοερή προπόνηση για τους παραπεντάδες;

....Για την βελτίωση χειρισμού και handling, ελέγχου της πτέρυγας:

Η νοερή εκτέλεση ασκήσεων όπως τραβήγματα ιμάντων, πίεση φρένων στροφές, big ears, φουλ στολ , spiral, B-line κτλ...κτλ... σε αναβίωση όσων έχουμε κάνει ή να φανταστούμε ότι τα εκτελούμε μετά από θεωρητική μελέτη της διαδικασίας ή παρακολούθησή τους σε video ή ζωντανά, όμως  με εμάς πρωταγωνιστές. Δηλ έτσι δημιουργούμε οπτικές, κιναισθητικές ή και ακουστικές εικόνες, τις οποίες βιώνουμε στην φαντασία μας σαν κίνηση σαν αίσθηση και σαν συναίσθημα.

…Για την βελτίωση της πτητικής δραστηριότητας και του επιπέδου των πτήσεων:

Nα σκεφτόμαστε- αναβιώνουμε- εικόνες- στιγμές- κάποιας πτήσης, τις κινήσεις μας, τοhandling, την αίσθηση στον αέρα, τα συναισθήματα, τις παρατηρήσεις, τις επιλογές, τις αποφάσεις μας κτλ, καταφέρνουμε να μεταπηδάμε σε ένα 2^ο  επίπεδο επεξεργασίας και ανάλυσης, σε μια χωροχρονική απόσταση  που μας επιτρέπει να εστιάσουμε σε λεπτομέρειες, τις οποίες θέλουμε να βελτιώσουμε ή σε λάθη που θέλουμε να διορθώσουμε. Ανακαλώντας όλες αυτές τις εικόνες/ σκέψεις  στο μυαλό μας, μπορούμε να εμπλουτίσουμε την πτητική μας δραστηριότητα Μυαλό και σώμα γίνονται ένα, συνεπικουρώντας στη μεγαλύτερη εξειδίκευση σχετικά με τον τρόπο που πετάμε, καλύτερη συνειδητοποίηση της όλης μας δράσης, το βίωμα γίνεται γνώση.

Φυσικά το περιεχόμενο και η συνθετότητα μιας νοερής προπόνησης διαφοροποιείται  για κάθε επίπεδο πιλότου, ανάλογα με την προσωπικότητα, τους στόχους και τις εμπειρίες του. Κι ενώ ένας αρχάριος μπορεί να προπονείται νοερά στο handling το τράβηγμα φρένων για την στροφή τα big ears ή του ιμάντα για ένα asymmetric front collapse, ένας πιλότος XC  μπορεί να καταστρώνει νοερά ολόκληρες πτήσεις και να εξασκείται στην παρακολούθηση του ουρανού και του εδάφους, ένας  πιλότος αγώνων να «ζεί» ένα θερμικάρισμα με άλλους 100, την αγωνία ενός low save, ή του final glide...ή... ή... ή...για τον καθένα μας τόσα πολλά και διαφορετικά, ανάλογα με το τι θέλει και το που στοχεύει.

Ένας φίλος μου λέει: «αν δεν ονειρεύεσαι το βράδυ ότι πετάς, πώς να έρθεις να πετάξεις;;» Το να πετάω είναι η πραγματοποίηση ενός ονείρου που ομορφαίνει την ζωή μου. Και πολλών άλλων, φαντάζομαι.

Με"όνειρα"-νοερά- λοιπόν...και φαντασία... προπονηθείτε.... και θα ομορφύνει και η...πτητική μας ζωή! 

Καληνύχτα...