“....Και τότε η Βελανιδιά έλεγε: « Καημένη μυγούλα! Ολόκληρη η ζωή σου είναι μια μέρα! Πόσο σύντομη είναι και πόσο θλιβερή!»
«Θλιβερή; Γιατί το λες αυτό;» απαντούσε τότε το Εφήμερο. «Όλα γύρω μου είναι πλημμυρισμένα από φως, ζεστασιά και ομορφιά, κι εγώ είμαι πολύ ευτυχισμένο!»
«Όμως κρατούν μια μονάχα μέρα κι ύστερα χάνονται!»
«Χάνονται!» είπε το Εφήμερο. «Τι θα πει χάνονται; Χάνεσαι κι εσύ;»
«Όχι! Εγώ θα ζήσω ίσως χιλιάδες δικές σου μέρες, και η δική μου μέρα κρατάει ολόκληρες εποχές. Είναι τόσο μεγάλη, που είναι αδύνατο να το καταλάβεις» «Όχι; Τότε δεν σε καταλαβαίνω κι εσένα. Λες πως έχεις χιλιάδες δικές μου μέρες. Μα έχω κι εγώ χιλιάδες στιγμές για να είμαι χαρούμενο κι ευτυχισμένο. Θα σβήσει όλη η ομορφιά αυτού του κόσμου όταν πεθάνεις;» «Όχι» αποκρίθηκε το δέντρο. « Θα κρατήσει πολύ ακόμα, πολύ περισσότερο ίσως από όσο μπορώ να λογαριάσω»
«Τότε λοιπόν η ζωή μας κρατάει το ίδιο, μόνο πουεμείς την μετράμε διαφορετικά» είπε το Εφήμερο και χόρευε.... και πετούσε.... στον αέρα με τα ντελικάτα φτεράκια του....”
Χριστουγεννιάτικη Ιστορία Χ Κ Άντερσεν
Τόσος καιρός απτησίας και.... εφήμερων...καιρικών φαινομένων....το φως, η ζεστασιά, και η ομορφιά των Χριστουγέννων ας κάνουν τα...ντελικάτα φτεράκια μας ...να βρεθούν ξανά στους ουρανούς....
ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου