Χτές 22/9 πετάξαμε στον Κιθαιρώνα, μια από τις τελευταίες -για μένα - καθημερινές πτήσεις της σεζόν. Αρκετή ένταση αλλά κράτησε ως αργά ψηλά τους πιλότους , μέχρι που νύχτωσε! Από νωρίς στην απογείωση, όπως πάντα μέρες με δυνατό μετεωρολογικό, συζήτηση για το ύψος που μπορούσαμε να πάμε και για τα θρυλικά υπήνεμα του βουνού που όπως φαίνεται συχνά "παγιδεύει" τους πιλότους και τους περνάει πίσω...Έξω λοιπόν και μπροστά και όχι πολύ ψηλά ήταν η συμβουλή
των τοπικών για κάτι τέτοιες μέρες.
Αργά το απόγευμα που η ένταση μειώθηκε κάποιοι πήγαν και λίγο πιο πάνω προς την κορυφή και απόλαυσαν εξαιρετική θέα με το ηλιοβασίλεμα. Επ΄ αφορμής και αφού αποχαιρετάμε σιγά σιγά και το καλοκαίρι, αλλά κυρίως γιατί τα υπήνεμα είναι ωραία μόνο όταν δεν τα...πετάς....μερικές καλοκαιρινές φωτό από μια....καλοκαιρινή πλεύση-όχι πτήση ευτυχώς!!!- at Kithairona's lee side. Το πιο απολαυστικό ήταν η συνάντησή μας με τα κοπάδια των δελφινιών στα ανοιχτά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου