κάπως έτσι...στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Μεξικό

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα παραπέντε έγινε φέτος στο Μεξικό, στο θρυλικό Valle de Bravo. Είναι μια απο τις κορυφαίες αθλητικές διοργανώσεις της Διεθνους Αεραθλητικής Ομοσπονδίας στο Αλεξίπτωτο Πλαγιάς. Απο τις 25/1 μέχρι τις 4/2 εθνικές ομάδες 40 χωρών εκπροσωπούνταν με 2 ή 3 αθλητές τους. Στην Ελληνική Ομάδα συμμετείχαν δύο αθλητές που πέταξαν με πολύ ενέργεια και δύναμη κάνοντας πολλά προσωπικά τους ρεκόρ και έφεραν την ομάδα στην 31η θέση της συνολικής κατάταξης και 1η Ομάδα 2 αθλητών.

Επι τόσες μέρες και καθημερινά οι διαγωνιζόμενοι πετούσαν σε πολύ σκληρές συνθήκες για μεγάλες αποστάσεις και πολλές ώρες ενώ η 

περισυλλογή τους τελείωνε αργά το βράδυ. Μέσα στο φουλ αυτό εξαντλητικό πρόγραμμα, μία μόνο μέρα ξεκούρασης και άλλη μία εις μνήμη ενός 25 χρονου πιλότου που σκοτώθηκε στην διάρκεια ενός τασκ.

Τα μικροατυχήματα απο εναέριες συγκρούσεις και τα εφεδρικά, απαραίτητο συστατικό της αγωνιστικής καθημερινότητας, συμπληρώνουν το ημερολόγιο του αγώνα...

Δυστηχώς για την ελληνική ομάδα και για όλους εμάς, το τελευταίο τασκ ήταν μια κακή και άτυχη  στιγμή και για έναν απο τους δικούς μας πιλότους, που μετά απο σύγκρουση με άλλο πιλότο και τράβηγμα του  εφεδρικού, βρέθηκε  σε νοσοκομείο του Μεξικού, όπου και νοσηλεύεται ακόμα, 11 μέρες μετά, και άγνωστο για πόσο ακόμα. 

Αμέσως μετά την λήξη του αγώνα και μέχρι τώρα, η παγκόσμια κοινότητα των αθλητών και fun του parapende συζητάει και αναλύει, με αρκετό προβληματισμό, τα πεπραγμένα του αγώνα αυτού. Μοιάζει σαν σημείο- τομή, τουλάχιστον στο μυαλό και την καρδιά πολλών αθλητών- για να διαχωρίσουμε τα πράγματα απο την βιομηχανία των εταιριών και των αγώνων και τον βαθμό που συσχετίζεται με αυτό η Διεθνής Ομοσπονδία.

Συζητήσεις εφόλης της ύλης που, θα μπορούσαμε να πούμε οτι θίγουν μερικά βασικά σημεία:

...την πλευρά του πιλότου-αθλητή και τον βαθμό αυτογνωσίας που έχει σε σχέση με τις επιλογές αλεξιπτώτου και λοιπού εξοπλισμού και αγωνιστικού επιπέδου που θα βρεθεί,

...την πλευρά των κανονισμών των αγώνων και τις αρχές και αξίες όπου αυτοί στηρίζονται και τους σκοπούς  που προωθούν

...την πλευρά του φιλοσοφημένου προβληματισμού για το ποιό νόημα τελικά έχει ή πρέπει να έχει ο αγώνας στην ζωή των πιλότων.

Η εικόνα έχει ως εξής: Ενώ ένας απο τους competition pilots μιας συγκεκριμένης εταιρίας είναι ο άτυχος νεκρός στον συνολικό απολογισμό, ο άλλος competition pilot της ίδιας εταιρίας, είναι ο πρώτος νικητής, δηλ ο παγκόσμιος πρωταθλητής 2009...Και στα νέα της ιστοσελίδας της, η εταιρία κάνει αναφορά  στον χαμό του ενός και στην συνέχεια συγχαίρει την νίκη του άλλου...

Αυτή είναι βέβαια και η πραγματική ζωή, αλλά μήπως κάποια πράγματα μπορεί να μην γίνονται τόσο τραγικά; Για τον πιλότο που χάθηκε, γράφτηκε οτι δεν θα είχε αυτή την τύχη αν δεν πετούσε "πρωτότυπο" αλεξίπτωτο και αν δεν βρισκόταν σε τόσο πιεστικό αγωνιστκό πλαίσιο, που το κυνήγι της βαθμολογίας και ο στόχος της πρωτιάς, ίσως τον έκαναν να νομίζει, ως την τελευταία στιγμή, οτι θα "μανατζάρει" την κατάσταση και δεν θα χρειαστεί να τραβήξει το εφεδρικό. Ο πρωταθλητής, απο την άλλη, δήλωσε οτι δεν θα ξαναπάρει μέρος σε αγώνες...     

Ο αγώνας απο πολλούς στο διεθνές φόρουμ χαρακτηρίστηκε αποτυχία, χωρίς νόημα, αφού εξάντλησε ψυχικά και σωματικά τους αθλητές και απογοήτευσε τους φίλαθλους.

Και αναρωτιέμαι, όλα αυτά για να ανεβεί το επίπεδο; Για ποιό επίπεδο μιλάμε ακριβώς;

Ένας αθλητής στο paragliding forum αναφέρει: "We're never going to impress the world by running 114km instead of 94km, we might impress them if no one died for a few years."

Κι ένας άλλος: "Maybe, it is time for someone to start the 'serial world's once more. If manufacturers were to put up the cash, as they do in Larangne, and the best pilots in the world were to take part, maybe the sport can move away from its path of destroying so many lives. 

In the meantime, I challenge anyone to call this competition a 'success'. One person died and numerous others ended up in hospital. Where is the success? 

Ενώ ο πιλότος που συγκρούστηκε με τον δικό μας Έλληνα αθλητή στο blog του αναφέρει: "Fly safe and if you want to stay safe don’t become a competition pilot till we have some more sensible rules and gliders in place."

Εδώ, στα δικά μας φόρουμ, καμμία αναφορά σε τίποτα και καμμία συζήτηση, σαν να έπεσε η αυλαία στο τελευταίο τασκ.