Who's Flying NOW? Πιλότοι που πετάνε ΤΩΡΑ!!!!

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

μήπως κάτι δεν κάνουμε σωστά;

Ξέρω  πολύ καλά, οτι το ατύχημα με το αλεξίπτωτο, είναι  θέμα ταμπού εδώ στην Ελλάδα, το συζητάμε πάντα στο τηλέφωνο, το καταγράφει μια επίσημη επιτροπή διερέυνησης ατυχημάτων-  συνήθως δεν δηλώνεται κανένα μη θανατηφόρο ατύχημα-και ποτέ δεν γίνονται γνωστά τα πορίσματα. Γενικά, ένα πέπλο πέφτει γύρω απο το θέμα.Γιατί συμβαίνει αυτό; Πολλές εκδοχές υπάρχουν, αλλά πίσω απο όλες κρύβεται, πιστεύω, κάτι βασικό: οτι δεν είμαστε  καθόλου εξοικοιωμένοι σαν άτομα και σαν κοινωνία με το λεγόμενο "κακό" δεν ξέρουμε ή δυσκολευόμαστε, να το διαχειριστούμε, με τρόπο που να μην μας φορτώνει ενοχή, ντροπή, στίγμα, δυσφήμηση.
Για το ατύχημα του Έλληνα πιλότου στο Μεξικό δεν γράφτηκε πουθενά τίποτα. Ούτε μια ανακοίνωση στα επίσημα σαιτ του αθλήματος,απο τους επίσημους εκπροσώπους, ούτε μια κουβέντα απο τον αρχηγό της αποστολής. Κι όποια συζήτηση πήγε να ξεκινήσει σταμάτησε απότομα.Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί. Όλους μας εδιαφέρει το πολυδιάστατο αυτό θέμα, όλους μας αφορά αλλά, κουβέντες να μην γίνονται, δημόσια.

Πολλοί, όταν έχουν ένα μικρο ή σοβαρότερο ατύχημα στο βουνό, στην απογείωση, στην προσγείωση, σκέφτονται "ωχ τώρα ποιός τους ακούει όλους, θα αρχίσει το κήρυγμα για την ασφάλεια, για το πόσο επικίνδυνο είναι να πετάς και μπλά μπλά...." Αλλά μήπως και εγώ δεν είμαι τόσο καλός πιλότος; Τι ατυχία, κάποιος με μάτιασε...Μήπως κάτι δεν έκανα καλά; μήπως δεν πρόσεξα ένα σημάδι του καιρού ή παραβίασα κάποιον κανόνα ασφάλειας...φταίει το αλεξίπτωτο ... το κάθισμα...Και χίλιες δυό άλλες ερωτήσεις και πιθανά σενάρια που κάνουν οι άλλοι, αλλά κι εσύ, για τον εαυτό σου. Όλα αυτά "παίζουν" και πολλά ακόμα και σε διαφορετικές δόσεις για κάθε περίπτωση ατυχήματος. Γιατί δεν υπάρχει εδώ η σχέση Αιτίου -Αποτελέσματος, αλλά, πάρα πολλοί παράγοντες συνωμοτούν, μια τέτοια στιγμή.

Νομίζω, οτι το ατύχημα είναι μια ευκαιρία για επαναπροσδιορισμό, αξιολόγηση και feedback για τις επιλογές του πιλότου και όλων μας και προσφέρει σημαντική γνώση και στους άλλους. 

Φυσικά, πέρα απο τις προσωπικές και μικρο-κοινωνικές διαστάσεις που έχει το ατύχημα οποιουδήποτε απο εμάς που πετάμε, σε κάποια ελέυθερη πτήση του, τα πράγματα αλλάζουν διαστάσεις και πολλαπλασιάζονται τα προβλήματα, όταν τα ατυχήματα συμβαίνουν στα πλαίσια επίσημων διοργανώσεων, σε  αγώνες πανελλήνιους ή διεθνείς. Εδώ πια στο παιχνίδι μπαίνει και η ευθύνη των διοργανωτών ως προς την απόλυτη τήρηση των ισχυόντων παραμέτρων ασφάλειας των κανονισμών αγώνων, και σε κάποιες περιπτώσεις θίγονται και αμφισβητούνται κι αυτοί ακόμα οι κανονισμοί, αν η πρακτική εφαρμογή δείξει οτι αποτυγχάνουν στο αυτονόητο: να προστατέψουν τους συμμετέχοντες αθλητές και να προάγουν τις ασφαλείς πτήσεις.

'Ετσι για  ένα ατύχημα που παθαίνει κάποιος πετώντας για "πάρτι του" πάμε και αναλύουμε το προφίλ του και τον χαρακτήρα του, την πτητική του  φιλοσοφία  και συμπεριφορά, τον εξοπλισμό του. Σε ένα ατύχημα όμως στα πλαίσια αγώνα, εκτός απο αυτά,  θα προβληματιστούμε και για τους κανονισμούς ασφάλειας αγωνιστικών πτησεων, πόσο αποτελεσματικοί είναι και  πόσο πιστά εφαρμόζονται;

4 σχόλια:

  1. Πολύ καλή η προσέγγιση σου Γιώτα.Το θέμα ''διαχείριση ατυχήματος'' πρέπει να μας απασχολήσει πέρα από ατομικό επίπεδο,τόσο σε συλλογικό (λέσχης-περιοχής)όσο και σε επίπεδο παραπεντίστικης ''κοινότητας'' στην Ελλάδα.
    Το να μην μιλάμε γι' αυτό σίγουρα δεν λύνει το πρόβλημα. Το να μην υπάρχει ''κάπου'' έστω μια σωστή ανακοίνωση - ενημέρωση για το ατύχημα και περισσότερο για την κατάσταση της υγείας συναθλητών,είναι κυρίως αυτό που συντηρεί και εντείνει την παραφιλολογία,τις εικασίες και τη μουρμούρα.
    Το να μην δημοσιεύεται ποτέ ένα πόρισμα για τα πολύ σοβαρά ατυχήματα,που θα αναλύει σε βάθος τις συνήθως πολλές συνισταμένες που οδηγούν σε ένα ατύχημα, είναι η εγγύηση ότι δεν θα μάθουμε από αυτό και πως το ίδιο ατύχημα θα ξανασυμβεί ξανά και ξανά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με τις σκέψεις σου, αλλά μου γεννήθηκε ένα ερώτημα. Μετά από όλα αυτά που είδαμε και διαβάσαμε και διαπιστώσαμε ότι το σύστημα μπάζει από τα όποια κενά έχει, ποια θα είναι η προσέγγιση σου ως διευθύντρια αγώνων στους αγώνες που θα διοργανώσει η λέσχη σας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο ΔΑ ενός αγώνα δεν φτιάχνει κανονισμούς αλλά είναι υποχρεωμένος να τηρήσει τους ισχύοντες και να κάνει όσα αυτοί προβλέπουν χωρίς "εκπτώσεις". Σε τίποτα που να αφορά όλες τις παραμέτρους της ασφάλειας των αγώνων (ασφαλή τασκ, τύποι αλεξιπτώτων, υγειονομική κάλυψη, προϋποθέσεις αθλητών κτλ).Με συνέπεια και αυστηρότητα στον σχεδιασμό και κατα την διεξαγωγή του αγώνα.Όταν ο αγώνας "τρέχει" σε πολλές στιγμές γίνεται αναμέτρηση με την ασφάλεια των πιλότων που πετάνε, οι συνθήκες μπορεί να μεταβληθούν και να γίνουν επικίνδυνες.Οι αποφάσεις του ΔΑ σε κάθε τέτοια περίπτωση συνδέονται πολύ με την φιλοσοφία του και με τους στόχους που θέτει: νίκη, ασφάλεια ή ασφαλής νίκη; Τι μου λένε τα δεδομένα ;Η κρίση πρέπει να γίνεται άμεσα, με βάση και την ενημέρωση από τους πιλότους που πετούν και εποπτεύουν την ασφάλεια πτήσεων και χωρίς δισταγμό να εφαρμόσει το αποτέλεσμα της κρίσης του και να διακόψει ή να συνεχίσει τον αγώνα.
    Η διοργανωτική ομάδα του σωματείου μου έχει μια πολύ καλή φιλοσοφία ασφάλειας, ορθολογικούς στόχους σε σχέση με την επιλεγείσα περιοχή αγώνων και μια αντίληψη ποιότητας που δεν σχετίζεται με τα χιλιόμετρα του τασκ. Ο Αγώνας γίνεται για όλους όσους συμμετέχουν,και οραματιζόμαστε να ανταποκρίνεται, σε κάποιο βαθμό στις προσδοκίες όλων: και των πιλότων της Α΄αλλά και της Β΄Κατηγορίας.Αυτό είναι θέμα επιλογής και όχι κανονισμού, καταλαβαίνεις;

    Όσον αφορά τους κανονισμούς και τα πιθανά κενά τους,ειδικά σε προβληματισμούς που προκύπτουν μετά τον αγώνα του Μεξικού, επίσης το δσ του σωματείου θα κάνει σίγουρα κάποιες επισημάνσεις και προτάσεις τις οποίες θα καταθέσει σε ΕΑΠ και ΕΛΑΟ. Αν κάτι χρήζει αλλαγής, θα αλλάξει, και την δύναμη να το κάνουν αυτό την έχουν τα σωματεία, που μπορούν με σοβαρότητα να προτείνουν νέες κατευθύνσεις για κάθε σχετικό ζήτημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι περισσότεροι έχουν συνδέσει το ατύχημα με τον κακό πιλότο.
    Δεν πιστεύω ότι αυτά τα δυο έχουν σχέση μεταξύ τους.
    Ατύχημα μπορεί να συμβεί σε όλες τις κατηγορίες πιλότων και εξαρτάται από άλλους παράγοντες.
    Αυτός λοιπόν είναι και ο λόγος που πολλοί προσπαθούν να κρύψουν τυχόν ατύχημα τους, και έχουμε πολλά παραδείγματα.
    Όταν ήμουν νέος στο χώρο υπήρχε βιβλίο ατυχημάτων, συμβάντων, στη λέσχη και καταγράφονταν όλα. Μήπως πρέπει να ενεργοποιηθεί πάλι, μαζί με τους επόπτες ασφαλείας, και να συντάσσουν εκθέσεις συμβάντων; Έτσι θα δημιουργηθεί μια τράπεζα πληροφοριών και ενημέρωσης για την ασφάλεια. Τουλάχιστον να μην επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...