Το γενέθλιο του διαδικτυακού ημερολογίου μου είναι αυτές τις μέρες,
αφού δύο χρόνια συμπληρώνονται από τότε που το ξεκίνησα. Η ανάγκη για έναν προσωπικό χώρο έκφρασης των ενδιαφερόντων μου,των γνώσεων (που έχω ή δεν έχω, αλλά φιλοδοξώ να αποκτήσω) και των απόψεών μου σχετικά με την ελληνική πραγματικότητα του παραπέντε και την δική μου παραπεντίστικη ζωή, ήταν και συνεχίζει να είναι, "το κίνητρο". Ανάμεσα στην σημερινή πληθώρα των σχετικών διαδικτυακών τόπων και τις τεράστιες δυνατότητες κοινωνικής δικτύωσης, αλληλεπίδρασης, ανταλλαγής και επικοινωνίας, που προσφέρεται άπλετα στο διαδίκτυο, το μπλόκ μου, μοιάζει, και είναι, μια σταγόνα στον ωκεανό.
Αλλά ήταν είναι και θα είναι, "η δική μου σταγόνα" και αυτό με γεμίζει με μεγάλη ικανοποίηση. Γιατί έχει μέσα της την χαρά της δημιουργίας, της έκφρασης και...της "τέχνης" του να ζω, να σκέφτομαι και να επικοινωνώ "παραπεντίστικα", με όλο τον "εγωισμό" και το "ψώνιο" που μπορεί αυτό να σημαίνει- και μην με κακολογήσετε για αυτό. Γιατί χρειάζεται αρκετό "εγωισμό" και "ψώνιο" για να συντηρώ ένα μπλοκ με τόσο περιορισμένη θεματολογία (παραπεντολογία δηλ...), χωρίς ιδιαίτερα (ελάχιστο θα έλεγα), ενημερωτικό χαρακτήρα, με τόση....(χα!) περιαυτολογία (πήγα εδώ...πέταξα εκεί.... έκανα κείνο... διάβασα τ΄ άλλο....).
Για να το "σώσω" όμως, και να μην παρεξηγηθώ, ορκίζομαι ότι ποτέ δεν γράφω και ποστάρω "γιατί πρέπει" αλλά μόνο για όσα/όσους μου αρέσουν, με αγγίζουν, με εμπνέουν, μου προκαλούν συναισθήματα, χαρά, θυμό, απορία, θαυμασμό, ελπίδα ή σκέψεις και προβληματισμό, και θέλω να τα μοιραστώ.
Με ενδιαφέρει όμως πάρα πολύ ο τρόπος παρουσίασης των πραγμάτων η "οπτική" δηλ που θα δώσω, γιατί αυτό είναι το "κομμάτι του εαυτού" μου που θέλω να μοιραστώ και γιατί αυτό μπορεί να είναι και το μοναδικό κέρδος του τυχαίου ή συστηματικού αναγνώστη μου: να δει μια "άλλη" οπτική και να την ζυγιάσει με την δική του.
"Στύλ;;" Εεεεε, δεν έχω. Σοβαρότητα ή χιούμορ, πρωτοτυπία ή κοινοτυπία, σταθερό ύφος ή ασταθή εμφάνιση, τίποτε δεν μπορώ να υιοθετήσω μόνιμα και συγχωρέστε με, γιατί το ίδιο ασταθείς και ρευστές με τις πτητικές συνθήκες είναι και οι διαθέσεις μου, ο τρόπος που θα γράψω αλλά και οι αισθητικές μου επιλογές. Σκέφτομαι από καρδιάς, γράφω από καρδιάς, και επιλέγω τις εικόνες μου από καρδιάς.
Η έκφραση, η επικοινωνία, η αλληλεπίδραση και η ανταλλαγή με όσους επιλέγουν ή κατά τύχη με διαβάζουν,είναι τα ζητούμενα. Θέλω να προσφέρω, αλλά ξέρω, ότι σε όλους, δεν μπορώ. Γιατί δεν μπορώ να απαιτήσω να έχουν όλοι τα γούστα μου αλλά ούτε εγώ μπορώ να καταπιεστώ να έχω τα γούστα όλων των άλλων. Έτσι δεν ξέρω πόσα "χτυπήματα" έχω αλλά, δεν θέλω και να τα μετρήσω γιατί, αν έχω λίγα θα αγχωθώ για να μαντέψω "τι θέλει το κοινό" που δεν το κάνω ή αν έχω πολλά θα φορτωθώ με την έγνοια για να συνεχίσω να είμαι στην κορυφή! Μου είναι αδύνατον να το κάνω αυτό.
Έτσι, "ανέμελα" και ανάλαφρα θα εξακολουθώ να "πετάω" στον διαδικτυακό ουρανό και εύχομαι να συνεχίσω να περνάω όμορφα και να βρίσκω πάντα νόημα και έμπνευση στην παραπεντοκοινωνία και την παραπεντίστικη ζωή μου και να μοιράζομαι τις αναρτήσεις μου μαζί σας.
Δεν θα κλείσω χωρίς ευχαριστήσω τους αναγνώστες μου και τους χρήστες του μπλόκ μου αλλά και "όλους" και "όσα" με εμπνέουν και με ωθούν στην δημιουργία κάθε νέας ανάρτησης ή παρουσίασης και συντηρούν ζωντανή την διάθεσή μου να είμαι εδώ και να συνεχίζω. Ακόμα, για άλλη μια φορά θα πω, ότι είναι πάντα ευπρόσδεκτη κάθε παρέμβαση και σχόλιο, θετικό ή αρνητικό και η συμμετοχή σας με απόψεις, ιδέες ή παρατηρήσεις.
Feel Free & Be my Guest!!!
Χρόνια Πολλά και από εδώ στο blog σου GiotaR...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήKeep up the good work!!